Όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο άρθρο, μέσα από τη συγκεκριμένη ενότητα, θα δούμε κάποια παραδείγματα ονείρων, όπου χρησιμοποιούμε μια κάρτα Ταρώ ως το βασικό εργαλείο για να «δούμε» κάτι άλλο που υπάρχει ως στοιχείο. Ή να το «δούμε» από μια άλλη οπτική γωνία. Αυτή είναι και μια βασική ερμηνεία της κάρτας-«κλειδί» του συγκεκριμένου ονείρου, αυτής του Κρεμασμένου. Η προτροπή να αντιληφθούμε τη ζωή μας από μια άλλη οπτική γωνία, τις περισσότερες φορές πολύ διαφορετική από αυτή που είμαστε «συνηθισμένοι».

Όπως και στην προηγούμενη ανάλυση η κάρτα Ταρώ επιλέγεται ώστε να αποκομίσουμε κάποιο επιπλέον στοιχείο για το ίδιο το όνειρο, που χωρίς αυτή πιθανόν να εκλαμβάναμε πολύ διαφορετικά τις πληροφορίες/εικόνες/σύμβολα που ονειρευτήκαμε.

Όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο άρθρο, μέσα από τη συγκεκριμένη ενότητα, θα δούμε κάποια παραδείγματα ονείρων, όπου χρησιμοποιούμε μια κάρτα Ταρώ ως το βασικό εργαλείο για να «δούμε» κάτι άλλο που υπάρχει ως στοιχείο. Ή να το «δούμε» από μια άλλη οπτική γωνία. Αυτή είναι και μια βασική ερμηνεία της κάρτας-«κλειδί» του συγκεκριμένου ονείρου, αυτής του Κρεμασμένου. Η προτροπή να αντιληφθούμε τη ζωή μας από μια άλλη οπτική γωνία, τις περισσότερες φορές πολύ διαφορετική από αυτή που είμαστε «συνηθισμένοι».

Όπως και στην προηγούμενη ανάλυση η κάρτα Ταρώ επιλέγεται ώστε να αποκομίσουμε κάποιο επιπλέον στοιχείο για το ίδιο το όνειρο, που χωρίς αυτή πιθανόν να εκλαμβάναμε πολύ διαφορετικά τις πληροφορίες/εικόνες/σύμβολα που ονειρευτήκαμε.

Ο Κρεμασμένος, η κάρτα με το νούμερο δώδεκα, εκπροσωπεί την «απομόνωση», την παύση, αν προτιμάτε, που κάποιος πετυχαίνει μέσα από τον διαλογισμό. Παίρνει μόνος του την πρωτοβουλία ακινητοποίησης/ακινησίας (διπλώνει το ένα πόδι πίσω από το άλλο και τα χέρια δεμένα αντίστοιχα πίσω από την πλάτη του) και κρέμεται ανάποδα. Ο μοναδικός του δεσμός με τον κόσμο είναι το σχοινί, που τον κρατάει στο κλαδί (ενδεικτικό το χρώμα του κλαδιού, που είναι αυτό του δέρματός μας) το οποίο στηρίζεται σε δυο δέντρα. Και στις δυο πλευρές αυτής της κάρτας, βλέπουμε κομμένα κλαδιά. Κλαδιά που έχουν κοπεί ή καλύτερα «θυσιαστεί» για την πραγματοποίηση αυτής της πρακτικής. Για αυτή την προετοιμασία πνευματικής ή και σωματικής (ανά)γέννησης, η παύση αυτή του Κρεμασμένου είναι απαραίτητη. Αντίστοιχα, ο Κρεμασμένος προσφέρει τις ανησυχίες του “Εγώ” του σαν θυσία για την εσωτερική του δουλειά/πρακτική και τα οφέλη που θα αποκομίσει.